Mediatorzy kieruja sie w procesie mediacji kilkoma podstawowymi zasadami. Sa to: bezstronnosc, neutralnosc, dobrowolnosc i poufnosc.

BEZSTRONNOSC
Mediatorzy nie opowiadaja sie za zadna ze stron i w równym stopniu angazuja sie w pomoc dla kazdej z nich.

NEUTRALNOSC
Mediatorzy akceptuja wszelkie rozwiazania (w tym równiez brak porozumienia), które strony uwazaja za wlasciwe w ich sytuacji. Nie podejmuja decyzji, nie oceniaja skladanych propozycji, lecz towarzysza stronom w samodzielnym uzgodnieniu odpowiadajacych im ustalen. Odpowiedzialnosc za rozwiazanie konfliktu oraz za ksztalt porozumienia spoczywa na stronach.
Wymóg neutralnosci nie oznacza, ze mediator rodzinny nie moze miec prywatnych pogladów dotyczacych ostatecznego wyniku sporu (byloby to wrecz niemozliwe). Neutralnosc oznacza natomiast, ze mediator potrafi oddzielic swoje prywatne zapatrywania dotyczace wyników sporu od pragnien wyrazanych przez jego uczestników, i skoncentrowac sie na tym, jak pomóc stronom w samodzielnym podjeciu decyzji.

DOBROWOLNOSC
Oznacza swobode uczestnictwa w mediacji i zawarcia porozumienia. Strony konfliktu nie sa zmuszane do podjecia mediacji lub do osiagniecia porozumienia ani przez mediatorów, ani przez sad lub osoby postronne. Takze po rozpoczeciu mediacji kazda ze stron moze sie z niej w kazdej chwili wycofac. Wywieranie nacisku na strony, aby podjely mediacje wbrew woli, nie daje efektów, a moze wrecz doprowadzic do eskalacji konfliktu. Dobrowolnosc uczestnictwa nie jest jednak równoznaczna z calkowita nieobecnoscia presji, która ma naklonic strony do próby rozwiazania sporu na drodze mediacji.

POUFNOSC
Mediacja ma charakter poufny. Jej efekty i przebieg objete sa tajemnica. Mediatorzy gwarantuja swoim klientom, ze nie ujawnia nikomu zadnych informacji, jakie uzyskaja podczas prowadzenia mediacji.