Sa sytuacje kiedy rozmowa z dzieckiem o jego potrzebach i odczuciach zwiazanych z rozstaniem rodziców staje sie niezbedna. Poznanie punktu widzenia dziecka moze przyniesc otrzezwienie rodzicom – moze skoncentrowac ich na jak najlepszym zaspokojeniu jego potrzeb. Nalezy jednak pamietac ,ze wlaczanie dziecka do mediacji to zadanie ryzykowne, niosace zagrozenie uczynienia z dziecka arbitra w sporze rodziców (na zasadzie: „Zdecyduj, chcesz mieszkac u mamy czy u taty?#8221;). Jesli takie zagrozenie jest duze – lepiej zrezygnowac z uczestnictwa dziecka w mediacji.

PRZECIWWSKAZANIA:

• Wiek dziecka ponizej 6 lat.
• Silny konflikt rodzicielski i uwiklanie dziecka po którejs ze stron.
• Brak zgody miedzy rodzicami co do potrzeb dziecka i brak gotowosci do ich rozwazania.
• Niechec jednego z rodziców do kontynuowania relacji z dzieckiem po rozwodzie.

Trudne propozycje sa latwiejsze do przyjecia dla rodzica jesli sa wysuwane przez dziecko, niz przez znienawidzonego bylego wspólmalzonka.

Majac wplyw na porozumienie w jego sprawach dziecko uzyskuje poczucie, ze rodzice rozumieja jego troski i biora je pod uwage, w konsekwencji wplywa to na zmniejszenie stresu i poczucia winy oraz zwiekszenie poczucia kontroli.

Zwieksza sie zadowolenie dziecka z przyjetych ustalen.
Mediator moze skierowac dziecko do innych specjalistów w przypadku diagnozy powaznych problemów dziecka.

SPOSÓB WLACZANIA DZIECKA DO MEDIACJI:

• Mozna zaprosic dziecko na koniec ostatniego spotkania mediacyjnego, aby poinformowac je o decyzjach podjetych przez rodziców.
• Mozna skonsultowac z dzieckiem (w obecnosci rodziców i mediatora) zawarte przez rodziców porozumienie, zapytac o jego odczucia, odpowiedziec na pytania, uwzglednic poprawki.
• Mozna porozmawiac z dzieckiem na poczatku mediacji (po pierwszej sesji konsultacyjnej) aby poznac jego odczucia i obawy. W ten sposób mediator moze pózniej wyjasniac rodzicom punkt widzenia dziecka (mozliwe formy rozmowy z dziecmi: kazde dziecko indywidualnie, wspólnie z rodzenstwem, z kazdym z rodziców oddzielnie lub z obojgiem naraz).
• Mozna zaprosic do mediacji osobe dobrze znajaca dziecko a zarazem bezstronna wobec rodziców, np. psychologa, który konsultowal dziecko. Jego rola byloby dbanie o uwzglednianie interesów dziecka przez rodziców, z drugiej zas strony uczenie rodziców na temat mozliwych potrzeb najmlodszych.