Opieka naprzemienna/równoważna
W Polsce najczęściej sprawowanie opieki rodzicielskiej
jest powierzane matkom – w 2014 r. w ok. 61%, w 33% obojgu rodzicom, zaś tylko w 4,5% ojcom. Sytuacja wychowywania przez samotna matke powoduje szereg
konsekwencji dla dzieci: np. chlopcy traca mozliwosc identyfikowania
sie z rola meska – nieobecnosc ojca po rozwodzie w zyciu chlopca
zwiazana jest z wiekszym ryzykiem zachowan agresywnych, poniewaz
brakuje modelu ksztaltujacego samokontrole i dojrzalosc. W efekcie
slabej samokontroli mlodziez moze ujawniac agresje i wysoka
niekontrolowana aktywnosc seksualna. Jesli chodzi o dziewczynki, sa one
narazone na wytworzenie w sobie negatywnego obrazu mezczyzny, uwiklanie
w niestabilne zwiazki, wczesne rozpoczynanie aktywnosci seksualnej. Gdy
dziecko, niezaleznie od plci, ma silna wiez emocjonalna z ojcem a
pozostaje pod opieka matki, bywa, ze czuje sie zmuszone do ukrywania pozytywnych uczuc do ojca, nie chcac narazic sie matce.
Jednym
z najwazniejszych warunków adaptacji dziecka po rozwodzie jest dostep
dziecka do obojga rodziców. Dzieci bedace w kontakcie z obojgiem
rodziców, kontakcie zaspokajajacym potrzeby dziecka, lepiej i szybciej
radza sobie z rozwodem. Badania pokazuja, ze dzieci, nad którymi rodzice
sprawuja wspólna opieke, maja mniej problemów emocjonalnych, wyzsze
poczucie wlasnej wartosci, maja lepsze relacje z rodzicami i
rówiesnikami, niz dzieci, które maja kontakt tylko z jednym z rodziców
Te
argumenty psychologów coraz czesciej trafiaja do przekonania rodziców i
sedziów, którzy coraz czesciej decyduja sie na tzw. opieke
naprzemienna (równoważną). W przypadku takiej opieki dzieci spedzaja podobna
ilosc czasu z kazdym z rodziców np. mieszkaja kilka dni (tydzien, dwa
tygodnie, miesiac) z jednym rodzicem i podobny czas z drugim. Oboje
rodzice wspólnie decyduja o kwestiach dotyczacych wychowania, moga o
tym rozstrzygnac w ramach ustalania tzw. planu rodzicielskiego (wychowawczego) to jest
okreslenia szeregu spraw dotyczacych dziecka w przyszlosci, spraw, o
których zazwyczaj rodzice decyduja wspólnie.
Opieka
naprzemienna, jakkolwiek pozadana ze wzgledu na interes psychologiczny
dziecka, wymaga od rodziców spelnienia kilku warunków, naleza do nich:
wysoki poziom wspólpracy; jasnosc jakie obowiazki naleza do każdego rodzica
elastycznosc (łatwe dostosowywanie się do zmian) rodziców
bliskie miejsca zamieszkania obojga rodziców
nieuwiklanie dziecka po stronie któregos z rodziców
mozliwosc utrzymywania przez dziecko przyjazni i aktywnosci w obu domach
umiejetnosc wsluchiwania sie w potrzeby dziecka i wrazliwosc na niedogodnosci opieki naprzemiennej